Przyczyny endometriozy
Chociaż dokładna przyczyna zaburzenia nie została udowodniona, zaproponowano różne możliwe wyjaśnienia.
- Bliznowacenie chirurgiczne: podczas operacji komórki mogą odłączyć się od swojego normalnego miejsca i ponownie przyczepić, aby rosnąć w innym miejscu. Następujące objawy mogą wystąpić po cięciu cesarskim lub histerektomii (zabieg usunięcia macicy).
- Wsteczna miesiączka: zamiast wypływać z organizmu, krew menstruacyjna płynie w złym kierunku, cofając się z powrotem do jajowodu, aby dostać się do obszaru miednicy, gdzie może dalej rosnąć.
- Zaburzenia immunologiczne: autoimmunologiczna aktywacja przeciwko komórkom endometrium wyrastającym z macicy, powodująca stan zapalny.
- Teoria indukcji: czynniki immunologiczne i hormonalne sprzyjają przemianie komórek wyściełających jamę brzuszną w komórki przypominające endometrium.
- Transport limfatyczny komórek do innych obszarów.
Czynniki ryzyka związane z endometriozą
- miesiączka we wczesnym wieku i późna menopauza,
- nierództwo (nie odbycie porodu),
- obfite krwawienia miesiączkowe trwające dłużej niż 7 dni,
- inne zaburzenia układu rozrodczego,
- historia endometriozy w rodzinie,
- okres trwający krócej niż 27 dni,
- niski BMI (wskaźnik masy ciała).
Objawy
- bardzo obfite miesiączki lub krwawienia między miesiączkami,
- ból podczas lub po stosunku,
- bolesne miesiączkowanie (silne skurcze podczas miesiączki, mogą wystąpić na kilka dni przed jej rozpoczęciem),
- bolesne oddawanie moczu/kału podczas menstruacji,
- niepłodność,
- inne niespecyficzne objawy towarzyszące: wzdęcia, nudności, zmęczenie i biegunka.
Komplikacje
Najczęściej zgłaszanym powikłaniem związanym z endometriozą jest niepłodność, która występuje u 30-50% dotkniętych nią kobiet. Kobiety cierpiące na łagodną lub umiarkowaną chorobę mogą donosić dziecko, ale ginekolodzy zalecają, aby nie opóźniać ciąży, jeśli jest to w ich planach, ponieważ uszkodzenie układu rozrodczego może się pogłębiać z czasem. Endometrioza upośledza płodność, uniemożliwiając jedność plemnika i komórki jajowej lub uszkadzając je. Niektóre badania wykazały, że endometrioza zwiększa prawdopodobieństwo rozwoju niektórych typów nowotworów, takich jak gruczolakorak związany z endometrium lub rak jajnika.
Diagnostyka endometriozy
- Badanie miednicy: podczas tego badania ginekolog może ręcznie zbadać obszar miednicy w poszukiwaniu blizn, torbieli lub innych nieprawidłowości.
- Ultrasonografia (USG): jest wykonywana za pomocą ultrasonografii przezpochwowej lub głowicy umieszczonej na brzuchu. Należy zauważyć, że USG nie daje jednoznacznego rozpoznania endometriozy, ale wskazuje na AAAAAAAA wskazówki, które mogą prowadzić do diagnozy, takiej jak endometrioza (torbiele występujące w przebiegu endometriozy).
- Rezonans magnetyczny (znany również jako MRI): daje lekarzowi szczegółowy obraz narządów w celu określenia rozmiaru i lokalizacji endometriozy.
- Badanie laparoskopowe: ta procedura jest wykonywana w znieczuleniu ogólnym; lekarz przeprowadzi oględziny jamy brzusznej od wewnątrz. Chociaż jest bardziej inwazyjny, daje więcej informacji na temat stopnia złogów tkanki endometrium.
Leczenie endometriozy
Leczenie zależy głównie od nasilenia objawów. Endometriozę zwykle leczy się chirurgicznie lub lekami przeciwbólowymi.
- Leki przeciwbólowe: obejmują niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak ibuprofen
-
Leczenie hormonalne: stosuje się w celu spowolnienia postępu choroby. Zawierają:
- leki antykoncepcyjne,
- terapia progestagenowa (wkładka wewnątrzmaciczna lub implanty),
- leki obniżające poziom estrogenu (inhibitory aromatazy, modulatory hormonu uwalniającego gonadotropiny).
-
Operacja: opcja ta jest zwykle wstrzymywana do czasu, aż objawy staną się nie do zniesienia lub jeśli pacjentka będzie chciała zajść w ciążę. Podczas tej procedury lekarz usunie obecne łatki endometriozy, ale to leczenie nie jest lekarstwem, ponieważ może odrosnąć.
