10 najczęstszych pytań do pediatry

Co przygotować przed pierwszą wizytę u pediatry?

Pierwsza wizyta patronażowa powinna odbyć się w 1-2 tygodniu życia dziecka, kolejne spotkanie z pediatrą należy zaplanować ok. 6 tygodnia. Na wizytę warto zabrać ze sobą:

• Książeczkę zdrowia dziecka
• Wypis ze szpitala
• Pieluszkę tetrową
• Kocyk
• Pieluszki
• Ubranko na przebranie
• Chusteczki
• Butelkę z mlekiem (jeśli dziecko karmione jest mlekiem modyfikowanym lub w sposób mieszany)
• Smoczek

Pielęgnacja skóry okolicy pieluszkowej

Skórę okolicy pieluszkowej należy przemywać wacikiem nasączonym wodą ewentualnie można użyć chusteczek nawilżanych. Chusteczki różnią się składem, niektóre zawierają substancje, które mogą podrażniać delikatną skórę dziecka, warto poszukać takich, które są dobrze tolerowane przez niemowlę. Bardzo istotny jest kierunek mycia: zawsze z góry na dół. Dodatkowo skórę należy zabezpieczać tłustymi preparatami, takimi jak maści z alantoiną, wazeliną, D-pantenolem. Po nałożeniu preparatu zaleca się pozostawienie malca bez pieluszki na kilkanaście minut, tak aby skóra mogła wyschnąć a maści wchłonąć się. Specjaliści nie zalecają stosowania maści z cynkiem, mogą one działać drażniąco na skórę i sprzyjać występowaniu zmian zapalnych. Sugeruje się również odstąpienie od używania zasypek czy pudrów. Rodzice zazwyczaj używają ich w zbyt dużej ilości, powoduje to zbrylanie się preparatu, co skutkuje podrażnieniem skóry.

Kiedy wprowadzać pokarmy inne niż mleko?

Wprowadzanie nowych pokarmów wynika z rosnącego zapotrzebowania na składniki odżywcze, którego samo mleko nie może już zaspokoić. Pokarmy uzupełniające należy wprowadzić nie wcześniej niż po ukończeniu 17 tygodnia życia dziecka i nie później niż w 26 tygodniu. W tym wieku większość niemowląt jest w stanie rozpocząć przyjmowanie produktów stałych takich jak gotowane warzywa lub owoce, mięso, jajka czy kaszki. Wprowadzanie innych produktów:

• Mleko krowie – nie należy stosować jako główny napój przed ukończeniem 12 m.ż. Maksymalne spożycie 500ml na dobę.
• Miód – może zawierać przetrwalniki Clostridium botulinum wywołujące botulizm dziecięcy, nie należy podawać dzieciom przed ukończeniem 12 miesiąca życia.
• Gluten – można wprowadzać do diety w dowolnym okresie po ukończeniu 4 miesiąca życia.

Jaką suplementacje stosować u dzieci?

Stosowanie suplementów diety u dzieci powinno być ograniczone i regularnie kontrolowane przez pediatrę. Nadmierne przyjmowanie tych preparatów może powodować dolegliwości żołądkowo-jelitowe, negatywnie wpływać na wchłanianie substancji odżywczych czy wchodzić w interakcję z innymi lekami. Specjaliści zalecają podawanie dzieciom jedynie witaminy D w dawce:

Czy z każdą infekcją u dziecka powinniśmy iść do lekarza?

U dzieci większość infekcji wywołana jest przez wirusy i wymaga jedynie leczenia objawowego. Nie z każdym katarem czy bólem gardła należy natychmiast biec do gabinetu. Jeżeli stan dziecka jest dobry, a nasilenie objawów niewielkie czy umiarkowane spokojnie można poczekać 2-3 dni z wizytą. W niektórych przypadkach dziecko po kilku dniach nie będzie prezentowało już żadnych symptomów. U młodszych niemowląt każda infekcja wymaga kontroli lekarskiej, wynika to z budowy dróg oddechowych, która to sprzyja występowaniu zaburzeń oddychania i obturacji. Objawy, które powinny skłonić rodziców do odwiedzenia specjalisty to m.in. gorączka >38,5°C lub gorączka nieustępująca po lekarz przeciwgorączkowych, niechęć do jedzenia, pogorszenie stanu ogólnego dziecka, silny ból gardła, ból podczas połykania, ostry lub produktywny kaszel, kaszel trwający powyżej 3 tygodni, ropny katar.

Jak zapobiegać infekcjom?

Jest to jedno z najczęściej zadawanych pediatrze pytań, szczególnie gdy pacjentem jest dziecko w wieku przedszkolnym. Częste infekcje związane z interakcjami z rówieśnikami niepokoją opiekunów. Popularne wśród rodziców są preparaty wzmacniające odporność, jednak ich stosowanie jest kwestią dyskusyjna. Nie istnieją dotąd wiarygodne badania naukowe potwierdzające ich skuteczność i bezpieczeństwo długotrwałego stosowania. Podstawą dobrostanu dziecka jest zdrowy styl życia tzn. zróżnicowana dieta, bogata we wszelkie składniki niezbędne dla prawidłowego rozwoju, aktywność fizyczna, prawidłowy ubiór dostosowany do warunków atmosferycznych. Ważne jest też dbanie o higienę jamy ustnej, gdyż może to być miejsce namnażania się drobnoustrojów.

Czy moje dziecko prawidłowo rośnie?

Rodzice często są zaniepokojeni tym, że dziecko jest niższe lub drobniejsze niż rówieśnicy. W większości przypadków stan ten wynika z predyspozycji genetycznych oraz cech osobniczych. Docelowy wzrost dziecka można oszacować wzorem:

• Dla dziewcząt (suma wzrostu rodziców – 13) / 2
• Dla chłopców (suma wzrostu rodziców + 13) / 2

O tym, czy wzrost i waga dziecka są prawidłowe decyduje lekarz przy zastosowaniu specjalnych siatek centylowych odpowiednich do wieku i płci.

Czy u zdrowego dziecka należy wykonać morfologię?

Przyspieszony rozwój powoduje zwiększone zapotrzebowanie na tlen i inne składniki niezbędne do funkcjonowania organizmu (np. żelazo). Wzmożony popyt oraz niedostateczna podaż (np. w związku z dietą wegetariańską) grożą wystąpieniem niedokrwistości. Specjaliści zalecają, aby u zdrowych, prawidłowo rozwijających się dzieci wykonywać badania krwi w 3 miesiąc życia, w 6 miesiącu życia oraz po ukończeniu 1 roku życia. W kolejnych latach morfologię należy kontrolować raz w roku, zwłaszcza u dziewcząt w okresie dojrzewania.

Dlaczego dziecko bolą nogi?

Częstą przyczyną bólu kończyn dolnych u dziecka są bóle wzrostowe. Występują one pomiędzy 4 a 12 rokiem życia. Pojawiają się okresowo, nie codziennie, po południu lub wieczorem, nigdy rano. Dotyczą symetrycznie ud, dołów podkolanowych, podudzi. Co istotne nigdy nie lokalizują się w okolicy stawów! Sprawność fizyczna nie jest ograniczona i nie występują nieprawidłowości w badaniach. Stan ten nie wymaga interwencji. Jeżeli natomiast zaobserwujemy ból stawów, ucieplenie, zaczerwienienie lub obrzęk w okolicy stawu czy ograniczenie ruchomości, to powinniśmy udać się z dzieckiem do pediatry lub lekarza rodzinnego.

Jak przebiega COVID 19 u dzieci?

Początkowe przypuszczenia, że epidemia koronawirusa oszczędziła dzieci okazały się niesłuszne. Badania pokazują, że dzieci mogą nie tylko przenosić wirusa ale również odgrywać istotną rolę w rozwoju pandemii. Specjaliści twierdzą, że w drogach oddechowych zakażonych dzieci do 5 roku życia znajduje się od 10 do 100 razy więcej SARS-COV-2 niż u dorosłych. Natomiast przebieg choroby u dzieci jest zdecydowanie łagodniejszy. Tylko 34% najmłodszych przechodziło chorobę w sposób objawowy, 3,3% wymagało intensywnej terapii. Najczęstsze objawy u dzieci to gorączka, kaszel, ból gardła, zmęczenie i bóle mięśni.